Θράκη: Στην Θράκη, ένα σημαντικό έθιμο είναι και το «κάψιμο του Ιούδα». Σύμφωνα με το έθιμο αυτό, τα παιδιά αφού φτιάξουν το ομοίωμα του Ιούδα, το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι και ζητούν κλαδιά. Αυτά θα τα χρησιμοποιήσουν την Μεγάλη Παρασκευή μετά την περιφορά του Επιταφίου, όπου βάζοντάς τους φωτιά θα «κάψουν» τον Ιούδα. Συνηθίζεται μέρος της στάχτης αυτής, να παίρνουν για να την ρίξουν στα μνήματα.
Αράχωβα: Σημαντικό έθιμο στην Αράχωβα, είναι η περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου. Ανήμερα του Πάσχα, ντόπιοι ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, περιφέρουν την εικόνα του Άγιου, ενώ την επόμενοι ημέρα πραγματοποιείται ο αγώνας των γερόντων. Διάφοροι άνδρες μεγάλης ηλικίας, ξεκινούν έναν αγώνα σε ανηφορικό δρόμο, από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, έως τον λόφο. Πίσω τους ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα που τους συνοδεύουν, ενώ ακολουθούν και άλλες δοκιμασίες και αγωνίσματα που ονομάζονται «κλέφτικα».
Κύθνος: Στην Κύθνο, έχουν ένα ιδιαίτερο πασχαλινό έθιμο, το έθιμο της «κούνιας». Σύμφωνα μ’ αυτό, την Κυριακή του Πάσχα στην κεντρική πλατεία του χωριού, στήνεται μια κούνια στην οποία κουνιούνται εναλλάξ αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Σύμφωνα με το έθιμο, όποιο αγόρι κουνήσει ένα κορίτσι και το αντίθετο, δεσμεύεται ενώπιων Θεού και ανθρώπων, για γάμο!
Πάτμος: Στο νησί της Πάτμου, έχουν ένα μοναδικό έθιμο, που κάθε χρόνο έχει την τιμητική του στην χώρα του νησιού και αυτό είναι το έθιμο του «νιπτήρα». Αυτός λοιπόν στολίζεται με βάγια και πολύχρωμα ανοιξιάτικα λουλούδια. Την Μεγάλη Πέμπτη οι κάτοικοι του νησιού, αναπαριστούν τον Μυστικό Δείπνο.
Ύδρα: Στην Ύδρα, έχουν ένα ξεχωριστό έθιμο την Μεγάλη Παρασκευή. Εκεί στην συνοικία Καμίνι, ο Επιτάφιος μπαίνει στην θάλασσα και διαβάζεται η ακολουθία του. Ξεχωριστή θέση έχουν και τα πολύχρωμα βαρελότα που φωτίζουν στην συνέχεια τον ουρανό.
Ζάκυνθος: Στο νησί της Ζακύνθου, ο Επιτάφιος, γίνεται με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εκεί , σύμφωνα με ένα πανάρχαιο έθιμο, η περιφορά του Επιταφίου, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση.
Χίος: Στην Χίο, έχουμε το γνωστό σε όλους μας πια έθιμο, του «ρουκετοπόλεμου». Αυτό είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθιανής, δύο εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν παλιά, αυτοσχέδια κανονάκια, που με τα χρόνια εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες. Ο ρουκετοπόλεμος, αποτελεί ένα ιδιαίτερο έθιμο στην Χίο, γι’ αυτό και η προετοιμασία των ρουκετών ξεκινά αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες τον επόμενο χρόνο.
Ρόδος: Στην Ρόδο, τα παιδιά το Μεγάλο Σάββατο γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τον «Λάζαρο». Το αντίτιμο είναι χρήματα ή αυγά, τα οποία και συγκεντρώνουν για να τα δώσουν αργότερα στους ιερείς. Ένα ακόμα έθιμο της ημέρας είναι και τα λεγόμενα «Λαζαράκια». Αυτά, είναι πασχαλινά κουλούρια που φτιάχνουν οι νοικοκυρές του νησιού σε στριφτό σχήμα. Τα «Λαζαράκια» συμβολίζουν το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο σε σάβανο.
Λεωνίδιο: Στο Λεωνίδιο, γίνεται κάτι μοναδικό. Το βράδυ της Ανάστασης, οι πιστοί των ενοριών, κατασκευάζουν φωτεινά «αερόστατα» τα οποία και αφήνουν να πετάξουν ψηλά στον ουρανό.
Μακεδονία: Στην Μακεδονία, διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας, το πανάρχαιο έθιμο «Για βρεξ’ Απρίλη μου». Το έθιμο αυτό γιορτάζεται την τρίτη ημέρα του Πάσχα και συμμετέχουν χορευτικά συγκροτήματα απ’ όλη την Ελλάδα.
Λιβαδειά: Αν η Λιβαδειά είναι για φέτος ο πασχαλινός σας προορισμός, τότε σίγουρα θα έχετε την δυνατότητα να ζήσετε από κοντά το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της εποχής που λέγεται «Πάσχα της Λιβαδειάς». Εκεί οι νέοι της πολύς συμμετέχουν στο έθιμο του «λάκκου». Μετά το Μεγάλο Σάββατο και την Ανάσταση, ένας νέος βάζει φωτιά σε έναν σωρό κλαδιά χρησιμοποιώντας την λαμπάδα του με το Άγιο Φως της Ανάστασης. Σιγά σιγά στην φωτιά αυτή θα δημιουργηθεί η κατάλληλη θράκα που θα φιλοξενήσει το ψήσιμο των αρνιών. Το γλέντι αυτό διαρκεί μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, ενώ συνοδεύεται με παραδοσιακούς χορούς, δημοτική μουσική και πολλά πυροτεχνήματα.
Καλαμάτα: Ξεχωριστά γιορτάζεται το Πάσχα και στην Πελοπόννησο. Στην Καλαμάτα συγκεκριμένα οι κάτοικοι αναβιώνουν ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στο 1821. Αυτό δεν είναι άλλο από τα «Μπουλούκια». Όλοι όσοι συμμετέχουν, φορούν υποχρεωτικά παραδοσιακές στολές και είναι οπλισμένοι με σαϊτες. Οι σαϊτες αυτές είναι ισχυρά πολεμοφόδια, αφού είναι γεμισμένα με μπαρούτι. Όλοι οι διαγωνιζόμενοι συγκεντρώνονται στο γήπεδο του Μεσσηνιακού και αρχίζουν τον σαϊτοπόλεμο προσφέροντας μοναδικό θέαμα σε κάθε επισκέπτη!
Πάρος: Μοναδικό και άκρως περίεργο έθιμο της Πάρου είναι η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας την Μεγάλη Παρασκευή. Το χαρακτηριστικό αυτού του Επιταφίου είναι ότι γίνονται περίπου δεκαπέντε στάσεις. Σε κάθε στάση «φωτίζεται» και ένα μέρος του βουνού. Τα παιδιά του νησιού είναι ντυμένα είτε «Μαθητές του Χριστού» είτε «Ρωμαίοι στρατιώτες» και αναπαριστούν την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο όρος των Ελαίων, τη Σταύρωση και την Ανάσταση.
Κως: Χαρακτηριστικό του νησιού είναι ένα έθιμο που κάνουν τα παιδιά. Παίρνουν μεγάλα σιδερένια κλειδιά και αφού τα δέσουν με ένα σκοινί το κλειδί με μπαρούτι, στη συνέχεια βάζουν ένα μεγάλο κλειδί στην τρύπα του κλειδιού και περιμένουν…το βράδυ της Ανάστασης. Το Μεγάλο Σάββατο χτυπούν δυνατά τα κλειδιά στον τοίχο ώστε να εκπυρσοκροτήσουν, συνοδεύοντας έτσι τον παππά στο «Χριστός Ανέστη». Ακόμα ένα έθιμο του νησιού είναι, οι «λαμπρές». Αυτές δεν είναι άλλο από πανέμορφα μωβ λουλούδια που κόβουν οι κάτοικοι απ’ το βουνό και στολίζουν το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ολόκληρη την εκκλησία.
Λευκάδα: Κάτι πολύ ξεχωριστό συμβαίνει στην Λευκάδα την Μεγάλη Παρασκευή. Όσοι βρεθούν στο νησί αυτές τις μέρες του Πάσχα, τότε θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά την περιφορά των Επιταφίων με την συνοδεία της φιλαρμονικής. Οι Επιτάφιοι καταλήγουν στην παραδοσιακή ενετική κεντρική πλατεία του νησιού. Το δε Μεγάλο Σάββατο η φιλαρμονική εξακολουθεί το «ταξίδι» της περνώντας από τα σοκάκια του νησιού και παίζοντας χαρούμενους σκοπούς. Οι νοικοκυρές βγαίνουν στα μπαλκόνια και πετούν στους δρόμους πήλινες στάμνες.
Αμοργός: Το Σάββατο του Λαζάρου ο παππάς του χωριού αναθέτει σ’ ένα παιδί να πάει από πόρτα σε πόρτα και να μοιράσει τους μεγάλους σταυρούς. Αυτοί είναι φτιαγμένοι από φύλλα βάγιας. Οι νοικοκυρές ανταμοίβουν το παιδί με πασχαλινά αυγά, χρήματα και άλλα πασχαλινά δώρα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας κάθε σπίτι πηγαίνει τον σταυρό του στην εκκλησία, για να τον «λειτουργήσει».
www.my-family.gr
Αν σας άρεσε,πατήστε
