ΕΣΒΗΣΕ Ο ΦΑΡΟΣ..."Έφυγε" ο μεγάλος Κρητικός λυράρης Σπύρος Σηφογιωργάκης

Ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής, ο Σπύρος Σηφογιωργάκης, γνωστός και ως "Φάρος της Κρητικής μουσικής", έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών αφήνοντας πίσω του πλούσια παρακαταθήκη στη μουσική παράδοση του νησιού. Τα γλέντια σε κάθε περιοχή της Κρήτης που επισκεπτόταν κρατούσαν μέχρι το πρωί και έμεναν αξέχαστα για το «κελάδημα» της λύρας του και τη μελωδική φωνή του.
Ο Σπύρος Σηφογιωργάκης γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Αγαλιανός της επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου. Η πρώτη λύρα του αποκτήθηκε σε ηλικία 17 ετών το 1947 ως αμοιβή από εργασία του στο αλώνισμα. Η δεύτερη ένα χρόνο αργότερα το 1948 στα 18 του χρόνια, αποτέλεσμα φαμεγικής, αλλά και η αιτία να γνωριστεί ο Σπύρος με τον καταξιωμένο λυράρη Αλέκο Καραβίτη και να μεταβεί στην Αθήνα ως υπάλληλος της επιχείρησής του αλλά και μαθητής του.

Η επαφή τους κρατά ένα χρόνο, οπότε ο Σπύρος Σηφογιωργάκης επιστρέφει στην Κρήτη κι αρχίζει ουσιαστικά την καριέρα του, μαζί με τους αδελφούς Γιώργη και Γιάννη Μαράκη από το χωριό Κοξαρέ Αγ.Βασιλείου Ρεθύμνης. Την εποχή εκείνη τα ακούσματα του Σπύρου είναι από καλλιτέχνες όπως ο Γιώργης Καλογρίδης, ο Γιώργης Μαρκογιαννάκης (πατέρας του Μαρκογιάννη και του Μαρκοβαγγέλη), ο Γιώργης Σταυριανάκης κ.ά.

Στο Ρέθυμνο, το 1952 γνωρίζει το γνωστό κατασκευαστή μουσικών οργάνων Μανόλη Σταγάκη και αποκτά την πρώτη πραγματική του λύρα. Στο δισκάδικο του Λευτέρη Γαγάνη έρχεται σε επαφή με τα ακούσματα που προσφέρει πλέον η δισκογραφία, από τον Καρεκλά, τον Μπαξεβάνη, τον Σκορδαλό, κ.α.

Η πρώτη του γνωριμία με την τεχνολογική υποδομή της μουσικής είναι η εκπομπή του Σίμωνα Καρρά, οτο Ρ/Σ Αθηνών και στον Ρ/Σ Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 17μηνο της στρατιωτικής του θητείας, στο κέντρο διαβιβάσεων Χαϊδαρίου.

Τελειώνοντας τη θητεία του το 1955 σε ηλικία 25 ετών, έχει ήδη δημιουργήσει τη φήμη του καλού λυράρη, που αρχίζει να απλώνεται σε ολόκληρη την Κρήτη αρχικά και εκτός Κρήτης αργότερα. Πρώτος του σταθμός εκτός Ελλάδος, παρέα με τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη, το "1ο φεστιβάλ νέων στο Ελνσίνκι" της Φιλανδίας, συνοδεύοντας χορευτικό Κρητικό συγκρότημα, που απέσπασε το 1ο βραβείο. Ακολουθεί περιοδεία στην Ανατολική Ευρώπη και ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογραφείται ο πρώτος δίσκος, “Ο Φάρος”. Επίσης εκεί γνωρίζεται με τον πρόεδρο Τρούμαν απ’ τον οποίο παραλαμβάνει τιμητικό βραβείο.

Το 1967 παντρεύτηκε τη Χρυσούλα Ασκοξυλάκη από τους Βώρρους Μεσσαράς Ηρακλείου. Από εδώ και στο εξής μαζί με τη Χρυσούλα θα αποτελέσουν ένα νέο καλλιτεχνικό ζευγάρι και θα γράψουν μαζί μια νέα εποχή στο χώρο του κρητικού πενταγράμμου. Η πρώτη τους επιτυχία ήταν το "Τώρα που βρήκα εσένα" και ακολούθησε το αριστούργημα τους ο Ερωτόκριτος. Τον ίδιο καιρό το καλλιτεχνικό ζευγάρι άρχισε περιοδείες σε ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό, που σημείωσαν εξαιρετική επιτυχία.

Η δισκογραφία του Σπύρου Σηφογιωργάκη αριθμεί πάνω από 45 μικρούς και δέκα μεγάλους δίσκους. Έχει τιμηθεί επανειλημμένα από διάφορους φορείς της χώρας μας και του εξωτερικού για τη μεγάλη προσφορά στη μουσική παράδοση της Κρήτης. Ουδέποτε χρησιμοποίησε τη λύρα ως πάρεργο, αλλά πάντοτε ώς κύριο βιοποριστικό επάγγελμα, στο οποίο τον στήριξε η αγάπη και η αφοσίωση του κόσμου.
Τριάντα χρόνια δάσκαλος της κρητικής λύρας -από το 1970- παρέδωσε στο χώρο της κρητικής μουσικής αρκετά νέα παιδία, με ένα πλήρες κρητικό ρεπερτόριο, που θα αποτελέσουν ασφαλώς, τους μελλοντικούς συνεχιστές της αυθεντικής και γνήσιας κρητικής μουσικής.
Ενδεικτικά οι δισκογραφικές επιτυχίες του: "Δεν έχω άλλα Δάκρυα", "Το γράμμα", "Ο άτυχος", "Η κολασμένη σου ψυχή", "Το τραγούδι της μάνας", "Στη Γερμανία μακρυά", "Έχεις δικαίωμα να κλαις" κ.α.

Τα τελευταία χρόνια ο Σπύρος Σηφογιωργάκης εξακολουθούσε να εμφανίζεται σε επιλεγμένες πλέον κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του νησιού με έδρα πάντα το χωριό Βώρροι Ηρακλείου όπου ζούσε τα με τα παιδιά του και τη αγαπημένη σύντροφο Χρυσούλα.

Θα μείνει στη μνήμη μας ως ένας από τους μεγαλύτερους  Κρητικούς καλλιτέχνες και μια φυσιογνωμία που θα μείνει για πάντα στην Ιστορία της Κρητικής μουσικής γιατί εκτός από σπουδαίος καλλιτέχνης ήταν και ένας υπέροχος άνθρωπος.

Δείτε τον και ακούστε τον στο βίντεο που ακολουθεί


Αν σας άρεσε,πατήστε

Κοινοποιήστε το

Στο Google+

Μπείτε στη παρέα του Αλητάκου, απλά πατώντας "like"


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...